Rozdział IV

-Wstawać!-warknął ktoś tuż nad uchem Rose.Dziewczyna,niewiele myśląc,zerwała się z łóżka.
-O co chodzi?-zapytała zdezorientowana.
-Już ty dobrze wiesz!
Obraz stawał się coraz wyraźniejszy.Ale co w dormitorium dziewczyn robił Filch?Czyżby dowiedział się,o...?
-Wy też!-szczeknął w kierunku Lily i Kate,które właśnie wychodziły z łazienki.
Dziewczyny wymieniły zaniepokojone spojrzenia.Rose prędko narzuciła na siebie szatę,i popędziła za przyjaciółkami,oraz gburowatym woźnym.Bała się tego,co ją czeka.

                                                                         ***

To,że wasi rodzice-i twoja matka-powiedział do Kate-byli pupilkami dyrektora nie oznacza jeszcze,że każde przewinienie ujdzie Wam płazem,o nie nie!Tym razem,jeśli dopisze nam szczęści,zostaniecie wyrzucone ze szkoły!
-Ale o co panu chodzi?!-wykrzyknęła zdenerwowana Rose.
-Pani Norris widziała,jak rzuciłyście na Malfoya zaklęcie niewybaczalne,a dokładnie,to ty!-wskazał kościstym palcem na Wesley'ównę.
-Ja?!-zdziwiła się dziewczyna.
-Ty!Waniliowe lukrecje!-rzucił do gargulca.-A teraz jazda do gabinetu,ja muszę jeszcze posprzątać toalety...Praca,niewdzięczna praca!-i odszedł.
Tymczasem dziewczyny ruszyły schodami,to gabinetu Dumbledore'a.Jeszcze nigdy tam nie były,nie miały takiego powodu.Nagle skamieniały.Jakiś głos powiedział:"Już prawie...Jestem blisko życia...Bez kresu...!".Kate potrząsnęła głową,i zapukała do drzwi gabinetu.
-Proszę!-rozległ się ciepły,pewien sympatii głos.Dziewczyny nieśmiało weszły do środka.
-W czym mogę Wam pomóc?-spokojnie zapytał dyrektor.
-Chodzi o to,że Fi...Znaczy,Pan Filch uważa,ze rzuciłyśmy Zaklęcie Niewybaczalne na Scorpiusa Malfoya,a tymaczasem,to...
-Zaczekaj.Zaraz łatwo się przekonamy,kto go użył.
Dumbledore powoli poruszył różdzką przed głową Rose,a następnie Lily i Kate.Uzyskane w ten sposób nitki mysli wlał do Myślodsiewni.
-Hmm...Pasjonujące...Wspomnienie jest to samo,tylko każde z innej perspektywy...Możecie już iść.Zajmę się tym-uśmiechnął się.

                                                                       ***

-Nie mogę w to uwierzyć!Że...Że nam uwierzył...-uśmiechnęła się nieznacznie Lily.
Teraz dziewczyny zamierzały utrzeć nosa woźnemu,oraz jego kotce,której widać wmontował w oczy kamerę.Bezceremonialnie przeszły koło jego otwartego gabinetu.
-A co wy tu robicie?!Jeszcze Was nie wyrzucili?!-warknął.
-Niee,no co pan?Przecież my się właśnie pakujemy,nie widać?!-zakpiła Kate.
-Wynocha!-ryknął Filch,i rzucił w dziewczyny teczką z jakimiś dokumentami,i zatrzasnął drzwi.Przyjaciółki natychmiast wybuchnęły śmiechem.Nagle Lily wrzasnęła:
-Na Boga!Przecież obiecałyśmy Hagridowi wpaść na herbatę!


                                                                       ***

Mała chatka gajowego Hogwartu pokryta była świeżo spadłymi liśćmi.Prezentowała się niezwykle tajemniczo,na tle ciemnego lasu.Zza drzew na przybyszów groźnie łypały oczyska,a z domu dobywało się wycie psa.Rose,Kate oraz Lily,pod osłoną nocy oraz peleryny-niewidki,biegły szybko przez błonia.Nikt nie mógł ich zobaczyć.Przecież...Bum!Młode czarownice upadły,a ktoś zdarł z nich pelerynę,po czym szybko oddalił się w kierunku zamku.Kim on był?Lily zauważyła tylko skrawek zielonej szaty...

                                                                      ***

-Jestem pewna,że to Scorpius!Kto inny ukradłby coś mojego?!-załkała Lily-tą pelerynę tata powierzył mi darząc mnie pełnym zaufaniem,a ja...?!Ja po prostu dałam się okraść!Jak pierwszy lepszy mugol!
-No już,spokojnie!Nie ma co się denerwować,znajdziemy ją!Cii...-uspokajała ją Kate-nie martw się!
-Jak mam się nie martwić?!-wrzasnęła Lily-przecież rodzice mnie zabiją!-i rozpłakała się na dobre.
-Może mała wycieczka do Hogsmeade poprawi ci humor?-zapytała Rose,wyciągając z kufra Mapę Huncwotów.
-Może...Ale nie wolałybyście zwiedzić zamku?
Dziewczyny wolały,tak więc wszystkie trzy wyruszyły na podbój korytarzy.
-Hmm...Czy to nie to lustro,w którym widzi się swoje najskrytsze pragnienia?-zapytała Kate.
-Taak...Co w nim widzisz?
-Eee...Niic ważnego...Feniksa!A ty?-dziewczyna nie zamierzała się przyznać,ze widzi swoich rodziców którzy interesują się nią-nie ratują ciągle świata przed czarna magią.
-Ja widzę siebie,jako Minister Magii z obłędnym wykształceniem...-wyszeptała Rose.A ty,Lily?
-Moją pelerynę...-łza spadła na szatę dziewczyny.
-Zaraz...Co to?!-sięgnęła do kieszeni.-Moja peleryna!Ale...Jak?!
-Kto tam jest?!-usłyszały głos,przypominający skrzeczenie.
-Uciekamy!-rzuciła przez zęby Kate.Dziewczyny dopadły najbliższych drzwi.
-A...To...Co?!-wysapała Lily,patrząc na olbrzymią kupę futra na środku pokoju.To był pies.Ogromny pies.I na dodatek zaczął otwierać swe potworne ślepia!Dziewczyny czym prędzej wybiegły z sali,schowały się za jedną z rzeźb.
-Kto ty?!-wrzasnął Filch.-Echch,słuch już nie ten...Chodź,kochana!-powiedział do Pani Norris.
-Uff...-odetchnęła z ulgą Rose.Prawie wpadłyśmy!

                                                                         ***

Tego dnia dziewczyny już nigdzie nie poszły.Zasnęły tuż po powrocie do pokoju,nieświadome czyhającego na nie tuż za rogiem niebezpieczeństwa.Czekała je jeszcze próba.Ale czy miały ją przejść?Czy polec...Jak tak wielu magów?...